sztuczne światło

См. также в других словарях:

• światło — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. świetle, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}fiz. {{/stl 8}}{{stl 7}} promieniowanie elektromagnetyczne o określonym zakresie długości fal, odbierane przez oko ludzkie : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• światło — n III, Ms. świetle; lm D. światłoteł 1. «promieniowanie elektromagnetyczne działające na oko ludzkie, wywołujące wrażenia wzrokowe, ułatwiające dostrzeganie i rozróżnianie przedmiotów, ich wielkości, kształtu, barwy i ruchu» Jaskrawe, oślepiające …   Słownik języka polskiego

• sztuczny — sztucznyni, sztucznyniejszy 1. «zrobiony, wykonany przez człowieka, bez udziału sił natury; naśladujący rzecz lub zjawisko stworzone przez naturę» Sztuczne kwiaty, zęby. Sztuczna biżuteria. Sztuczny warkocz. Sztuczna skóra. Sztuczny miód.… …   Słownik języka polskiego

• słońce — n I; lm D. słońc 1. «gwiazda najbliższa Ziemi, centralne ciało Układu Słonecznego, będące głównym źródłem energii docierającej do Ziemi, warunkującej życie na Ziemi, widoczne na niebie w dzień w postaci ognistej kuli (jako termin astronomiczny… …   Słownik języka polskiego

• ogień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. ognia; lm D. ogni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciepło i światło powstałe w wyniku spalania się ciał, widoczne w postaci płomieni i żaru; płomień : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mały,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• metapleks — m IV, D. u, Ms. metapleksksie, blm chem. «tworzywo sztuczne termoplastyczne, bezbarwne, przezroczyste, lekkie, odporne na światło, wodę i wysoką temperaturę, wytrzymałe mechanicznie, nie rozpryskujące się przy uderzeniu, stosowane do wyrobu szyb… …   Słownik języka polskiego

• ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

• oświetlenie — n I 1. rzecz. od oświetlić. 2. lm D. oświetlenieeń «padanie światła na dany obiekt, także instalacja świetlna, urządzenie oświetlające coś; źródło światła, światło; kierunek padania promieni świetlnych» Dobre, złe oświetlenie. Oświetlenie… …   Słownik języka polskiego

• szkło — n III, Ms. szkle; lm D. szkieł 1. «substancja przezroczysta, bezpostaciowa, nierozpuszczalna, stanowiąca mieszaninę zakrzepłych krzemianów, będąca złym przewodnikiem ciepła i elektryczności, łatwo dająca się formować w wyższej temperaturze;… …   Słownik języka polskiego

• jasno — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., jaśniej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oświetlając dużą powierzchnię, świecąc intensywnie, dając dużo światła; (zawierając) światło (naturalne lub sztuczne) : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jasność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. jasnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} intensywne światło wysyłane przez naturalne lub sztuczne źródło światła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jasność księżyca, słońca, dnia.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień